Καθώς ξεκινά το καλοκαίρι και η Ελληνική Προεδρία πλησιάζει στο τέλος της, είναι ώρα για το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου (ή αλλιώς Ελληνικό Φεστιβάλ). Η κορωνίδα της θερινής πολιτιστικής σεζόν στην Ελλάδα, με ιστορία σχεδόν 60 χρόνων, αρχίζει την 1η Ιουνίου και διαρκεί μέχρι τα μέσα Αυγούστου. Στόχος της είναι να παρουσιάσει σύγχρονους καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο και να εξοικειώσει το κοινό τόσο με καινοτόμες, όσο και με πιο διαδεδομένες τάσεις της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Το Φεστιβάλ ξεκίνησε την πορεία του ως Φεστιβάλ Επιδαύρου, το 1954, και επεκτάθηκε, ένα χρόνο αργότερα, συμπεριλαμβάνοντας μια αντίστοιχη αθηναϊκή διοργάνωση, γνωστή ως Φεστιβάλ Αθηνών. Το πρόγραμμα περιελάμβανε παραστάσεις θεάτρου, χορού, όπερας, καθώς και συναυλίες κάθε είδους, που πραγματοποιούνταν στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, στους πρόποδες της Ακρόπολης, καθώς και παραστάσεις αρχαίου δράματος ή παραγωγές όπερας στο μοναδικό για την ακουστική του θέατρο της Επιδαύρου. Στην Ελλάδα της δεκαετίας του ‘50, το Φεστιβάλ έφερε μια αύρα κοσμοπολιτισμού, απεγκλωβίζοντας την χώρα από την υπερβολική εσωστρέφεια και ανοίγοντας νέες προοπτικές για την πολιτιστική δημιουργία.

Από τα μέσα της δεκαετίας του '50, οι δύο αυτοί χώροι φιλοξένησαν στη σκηνή τους ένα σημαντικό αριθμό καλλιτεχνών παγκοσμίου φήμης, μεμονωμένων εκτελεστών και συνόλων, κάνοντας προσιτή την παγκόσμια υψηλή τέχνη στην μεταπολεμική ελληνική κοινωνία. Θρύλοι, όπως ο Δημήτρης Μητρόπουλος, η Μαρία Κάλλας, ο Μστισλάβ Ροστροπόβιτς, ο Λουτσιάνο Παβαρότι, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάνος Χατζιδάκις στη μουσική, ο Δημήτρης Ροντήρης, ο Κάρολος Κουν, ο Τζιόρτζιο Στρέλερ, ο Πήτερ Χωλλ, στο θέατρο, ο Ζώρζ Μπαλανσίν και η Πίνα Μπάους, ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ και η Μαργκώ Φοντέιν, η Μάρθα Γκράχαμ, η Αλίσια Αλόνσο και η Μάγια Πλισέτσκαγια στο χορό, καθώς και σύνολα, όπως το Θέατρο Νο, το κουκλοθέατρο Bunraku, η Όπερα του Πεκίνου, και τα Μπαλέτα Μπολσόι είναι μόνο μερικά από τα ονόματα που έχουν εμφανιστεί στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ.

Μπορεί το Φεστιβάλ, κατά τη διάρκεια της ιστορίας του, να έχει επιδείξει μια διφορούμενη στάση ως προς τη φιλοσοφία του, παλινδρομώντας ανάμεσα στον κοσμοπολιτισμό και την εσωστρέφεια, ανάλογα με τις κατά καιρούς επικρατούσες στην ελληνική κοινωνία διαθέσεις. Πιο πρόσφατα, η κατάσταση άλλαξε εκ νέου με την απόφαση για το συστηματικό άνοιγμα του Φεστιβάλ σε πρωτοποριακές διεθνείς παραγωγές και την προώθηση νέων Ελλήνων καλλιτεχνών, με την επέκταση των εκδηλώσεων του προγράμματος σε ολόκληρη την πόλη και με την προσθήκη νέων χώρων κάθε χρόνο, με στόχο την προσέλκυση νέων, διαφοροποιημένων ακροατηρίων.

Το φετινό πρόγραμμα περιλαμβάνει, εκτός από μια σειρά συναυλιών και μουσικών εκδηλώσεων, 27 εγχώριες θεατρικές παραγωγές, ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου (είκοσι τρεις στην Αθήνα, τρεις στο θέατρο της Επιδαύρου και μια στο Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου), πολλές από τις οποίες υπογράφονται από νέους, ανερχόμενους σκηνοθέτες, καθώς και πέντε ξένες παραγωγές χαρακτηριστικές των σημερινών αισθητικών τάσεων. Επιπλέον, η θεατρική παραγωγή «Η γυναίκα της Ζάκυνθος» θα παρουσιαστεί, σε συνεργασία με το Διάζωμα, σε αρχαία θέατρα σε όλη τη χώρα.

Δείτε το πλήρες πρόγραμμα του Φεστιβάλ για περισσότερες λεπτομέρειες και ... μην ξεχάσετε να συνδυάσετε μια βόλτα σ’ ένα μπαράκι ή ταβερνάκι της περιοχής με οποιαδήποτε εκδήλωση επιλέξετε!