Γκρίζα και όμως πολύχρωμη. Μεγάλη, αλλά ταυτόχρονα οικεία. Πολύβοη, αλλά με άπειρες κρυμμένες οάσεις ηρεμίας. Μια μεσογειακή πόλη δίπλα στη θάλασσα που κατοικείται αδιάλειπτα εδώ και τουλάχιστον 7000 χρόνια, μια δυτική πρωτεύουσα λουσμένη στον ήλιο και τα αρώματα της ανατολής, με την ιστορία της να χάνεται στο μύθο, η Αθήνα είναι η πόλη των αντιθέσεων, είναι μια πόλη με χίλια πρόσωπα.
Ο επισκέπτης της συνήθως τρομάζει στην πρώτη θέα του τεράστιου όγκου που αντικρύζει λίγο πριν προσγειωθεί στο διεθνές αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος και από την απόσταση (περίπου μια ώρα) που διανύει μέχρι να φτάσει στο κέντρο της πόλης. Η ελληνική πρωτεύουσα δίνει την εντύπωση μιας εχθρικής, αχανούς και άναρχης πολιτείας που είναι δύσκολο να την προσεγγίσει κανείς.
Και όμως, το καλά κρυμμένο μυστικό της είναι ότι το κέντρο της πόλης είναι μικρό και φιλικό, δομημένο γύρω από πολύχρωμα «χωριά» που αγκαλιάζουν την αρχαία καρδιά της, την Ακρόπολη. Γύρω από αυτήν απλώνεται και το σύγχρονο κέντρο της Αθήνας [χάρτης]. Αυτό που ίσως δεν φαντάζεται κανείς αμέσως, είναι ότι η πρόσβαση στα σημαντικότερα μνημεία είναι εύκολη: το κέντρο προσφέρεται για μια ωραία βόλτα ακόμα και με τα πόδια καθώς, μέσα από διαφορετικές διαδρομές, ο επισκέπτης μπορεί να πάρει μια ολοκληρωμένη εικόνα, όχι μόνο για την ιστορία, αλλά και για τους ανθρώπους, την καθημερινότητα, τον τρόπο ζωής της ελληνικής πρωτεύουσας.
Περιδιαβαίνοντας το κέντρο
Ο επισκέπτης ακόμα και της μιας μέρας, μπορεί να περιπλανηθεί με τα πόδια σε όλο το ιστορικό κέντρο το οποίο εκτός από αρχαιολογικό ενδιαφέρον, είναι σήμερα το πιο ζωντανό κομμάτι της πόλης, είναι μια γειτονιά που διαρκώς αλλάζει.
Αυτό είναι και το ενδιαφέρον του κέντρου: οι γρήγοροι μετασχηματισμοί από τη μια και τα ιστορικά μνημεία από την άλλη, συνθέτουν το σκηνικό μιας μοντέρνας και αντιφατικής πόλης, με πολλούς κρυμμένους θησαυρούς στις υπέροχες στοές της. Κάτω από τον σταθερό ίσκιο του Παρθενώνα, υπάρχει μια πόλη γεμάτη ζωή που αναπνέει, ζει, δημιουργεί, αλλάζει και πάλλεται δίπλα σε ένα από τα πιο επιβλητικά μνημεία του δυτικού πολιτισμού.
Η βόλτα στην πόλη δεν μπορεί παρά να ξεκινήσει από μια επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης και το Μουσείο, όμως σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να εξαντληθεί σε αυτήν.
Αμέσως μετά, μια βόλτα στην Πλάκα καταλήγει στο πολύχρωμο Μοναστηράκι και την περιοχή του Ψυρρή: η ειδυλλιακή παλιά Αθήνα που μένει ζωντανή στην Πλάκα συνορεύει με την πολύβοη οδό Αθηνάς, γεμάτη από παλιά μικρομάγαζα και πωλητές που διαλαλούν τα προϊόντα τους, και καταλήγει στην κλειστή Βαρβάκειο αγορά, που ξεκίνησε να χτίζεται το 1878, απέναντι από το Δημαρχείο. Η κεντρική αγορά της πόλης, λειτουργώντας αδιάκοπα εδώ και 150 περίπου χρόνια, θυμίζει ανατολίτικο παζάρι: κρέατα, φρούτα και λαχανικά σε ένα ατέλειωτο βουητό διαπραγμάτευσης.
Όλοι οι δρόμοι γύρω από την οδό Αθηνάς προς του Ψυρρή, είναι ένας ολόκληρος κόσμος: στρίβοντας από την Ευριπίδου και αφήνοντας πίσω τα αρώματα των εξωτικών μπαχαρικών, βγαίνουμε στην οδό Ερμού όπου, λίγο κάτω από την πολύχρωμη πλατεία Μοναστηρακίου, φτάνουμε στο παζάρι της Πλατείας Αβησσυνίας: εδώ από το 1910 φιλοξενείται το δημοπρατήριο, ένα πραγματικό πανηγύρι από παλιές καρέκλες, βινύλια, ρολόγια, έπιπλα, βιβλία. Και πολύ ωραία καφέ για μια στάση κάτω από την ήλιο, κοιτώντας τους παλαιοπώλες της Αθήνας.
Αφήνοντας το Μοναστηράκι, φθάνοντας προς το Θησείο, υπάρχουν πολλές επιλογές: είτε μια βόλτα στον ζωντανό πεζόδρομο της Ερμού προς την Πειραιώς, περνώντας μέσα από τον Κεραμεικό (το πρώτο δημόσιο νεκροταφείο της αρχαίας Αθήνας από όπου ξεκινούσε η Ιερά Οδός, οδηγώντας τους μύστες προς τα Ελευσίνια μυστήριανων και ﷽﷽μοχή της πόλης, παρτηάωλετου Ψυρρof the EU. economic develeopments: ) είτε αλλαγή κατεύθυνσης και βόλτα προς το σύγχρονο κέντρο μέσα από τις οδούς Πραξιτέλους, Αιόλου και Αθηναϊδος, με κατεύθυνση το Σύνταγμα. Ένα κομμάτι που της πόλης που γέμισε πρόσφατα από καφέ, μπαρ, εστιατόρια, χώρους τέχνης, βιβλιοπωλεία, ανοιχτούς χώρους, ζωντανή μουσική στους πεζόδρομους και μια αίσθηση δημιουργικότητας στον αέρα. Το Σύνταγμα γίνεται μια νέα περιοχή της έντονης νυχτερινής ζωής του κέντρου πόλης, δίπλα στο αρχοντικό Κολωνάκι, παράλληλα με την πάντα νεανική και πρώτη στις προτιμήσεις των φοιτητών, βιβλιόφιλων και διανοουμένων (καθώς εκεί φιλοξενούνται οι ιστορικότεροι εκδοτικοί οίκοι, τα καλύτερα βιβλιοπωλεία και σινεμά της πόλης) περιοχή των Εξαρχείων, δίπλα στο μοναδικό σε πλούτο συλλογών αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας.
Μέσα σε όλη αυτή τη βόλτα, ανάμεσα στα πολύχρωμα παλιατζίδικα, τα μπαχαρικά και τις υπαίθριες αγορές, συναντάει κανείς αρχαία, ρωμαϊκά, βυζαντινά μνημεία, νεοκλασικά κτίρια και βυζαντινές εκκλησίες που ξεπροβάλλουν ξαφνικά δίπλα σε ένα σύγχρονο πολυχώρο τέχνης και ένα πλανόδιο σχήμα χορευτών, πλάι σε μια πολυκατοικία υπό ανακαίνιση ή ένα κρυφό κήπο στο καφέ ενός Μουσείου.
Αποχαιρετώντας την πόλη με μια γεύση από θάλασσα
Αν μετά από όλες αυτές τις εικόνες κάποιος θέλει λίγη θάλασσα και ηρεμία, μέσα σε 20 λεπτά μπορεί να βρεθεί στις ειδυλλιακές παραλίες της Αθήνας στον Αργοσαρωνικό προς το Σούνιο ή στην αθηναϊκή «ριβιέρα» όπου μπορεί να κολυμπήσει ή απλά να περιπλανηθεί στη μαρίνα του Φλοίσβου, στο ναυτικό πάρκο ή να ξαπλώσει κάτω από τον ήλιο σε μια από τις αμμώδεις παραλίες της ακτογραμμής.
Παράλληλα, η Αθήνα βρίσκεται δίπλα σε μικρά νησιά στα οποία μπορεί να βρεθεί κάποιος μέσα σε μια ώρα: είναι υπέροχο ότι μπορεί να οργανώσει κάποιος μια ημερήσια εκδρομή, ακόμα και να βρεθεί απλά για ούζα και θαλασσινό μεζέ, σε ένα από τα πανέμορφα κοντινά νησιά του Αργοσαρωνικού και να επιστρέψει ακόμα και την ίδια μέρα [πληροφορίες: λιμάνια της πόλης]
Οι αντιθέσεις ορίζουν τη ζωή της Αθήνας, μιας πόλης ζωντανής που τροφοδοτεί συνέχεια το μυαλό και τις αισθήσεις με ήλιο, χρώματα και ερεθίσματα, πίσω από τους γκρίζους τοίχους της πολυκατοικίας και τα λευκά μάρμαρα· μιας πόλης που αλλάζοντας διαρκώς και μπερδεύοντας το παρόν με το παρελθόν, το μύθο με το σύγχρονο παλμό, δεν σε αφήνει να τη βαρεθείς, δεν σε αφήνει να μην την αγαπήσεις· μιας πόλης που σου παραδίνεται αν της δώσεις την ευκαιρία, επιφυλάσσοντας πάντα κρυφές εκπλήξεις στις άγνωστες γωνιές της, αρκεί να αφεθείς με μάτια ανοιχτά στο φως, τις διαδρομές, και τους ετερόκλητους ανθρώπους της.